a. od przystanku elektriczki/parkingu Popradské pleso - drogą asfaltową

Wysiadłszy z elektriczki na wysokości 1245m idziemy asfaltową, szeroką i równą drogą równo pod górę (w kilku miejscach jedynie robi się stromiej). Najpierw mijamy tory, potem szlaban i budynki ujęcia wody, oraz mostek na stosunkowo niewielkim tutaj Popradzie, który zaczyna się kilkaset metrów dalej, w miejscu gdzie na wysokości 1302m łączą się potok Krupa, wypływający z Popradzkiego Stawu, i Potok Mięguszowiecki (Hincov Potok), biorący początek w Hińczowym Stawie. Ponad kilometr od mostka, na wyskości ok. 1400m przechodzimy przez drugi, juz na potoku Krupa, po czym szosa zwija się serpentyną w dwa głębokie zakręty. (Nie ścinamy ich, postępujemy za znakowanym szlakiem!!!) Stąd ponad drzewami otwiera się widok na Dolinę Mięguszowiecką, ograniczającą ją Grań Baszt i wspaniałe skały, na które pną się odważnie drzewa. Można tu odpocząć, przysiadając na ławeczkach.

Za nami już ponad połowa drogi: wkrótce szosa staje się całkiem płaska, wychodzimy na bardziej odsłoniętą przestrzeń, więc nie zasłaniane przez drzewa oczom naszym ukazują się góry: po prawej wspaniała, pionowa ściana Osterwy (Ostrva) - na której wypatrzeć można taterników, szczyty wokół Doliny Mięguszowieckej, koronkową grań podwieszonej bajecznie nad nami Doliny Złomisk. Stąd do Stawu i schroniska już tylko kilkaset metrów.

Potok Krupa w Dolinie Mięguszowieckiej, widziany z niebieskiego szlaku fot. Pacyfka powiększenie zdjęcia

b. Ze Szczyrbskiego Jeziora Magistralą

Strzałki, kierujące na szlak, znajdziemy w pobliżu Jeziora (po wyjściu ze stacji elektriczki/autobusów na wprost). Po parunastu minutach szlak przechodzi mostem nad potokiem Młynica, opuszcza asfalt i wchodzi w las. Droga jest szeroka i wygodna, równo wspina się pod górę. Otaczają ją wspaniałe, potężne świerki, nastroszone brodami szarych porostów. Po półgodzinie na wysokości 1499m mijamy drogowskaz - w prawo, w dół, odchodzi zielony szlak - wariant c. Idziemy dalej szlakiem czerwonym - zbudowanym z dużych kamieni, zupełnie poziomym, trawersującym zbocze doliny. Wkrótce drzewa - ogromne świerki, limby i modrzewie - odsłonią nam widoki na leżące dużo niżej dno Doliny Mięguszowieckiej, na położone po jej drugiej stronie Osterwę, Tępą i Wysoką. Najbardziej niesamowite i powalające wrażenie robi zawieszona nad Doliną Mięguszowiecką Dolina Złomisk i postrzępiona grań otaczających ją szczytów i przełęczy.

Szlak, wiodąc między kosodrzewiną, nieco się obniża, przekracza Potok Mięguszowiecki (Hincov Potok) - z mostka można wypatrzyć pstrągi w krystalicznej wodzie - i dochodzi do asfaltówki tuż przed Stawem i Schroniskiem.

c. od Szczyrbskiego Jeziora pół godziny Magistralą, po czym 45 minut zielonym szlakiem

Strzałki, kierujące na szlak, znajdziemy w pobliżu Jeziora (po wyjściu ze stacji elektriczki/autobusów na wprost). Po parunastu minutach szlak przechodzi mostem nad potokiem Młynica, opuszcza asfalt i wchodzi w las. Droga jest szeroka i wygodna, równo wspina się pod górę. Otaczają ją wspaniałe, potężne świerki, nastroszone brodami szarych porostów. Po półgodzinie na wysokości 1499m osiągamy drogowskaz - w prawo, w dół, odchodzi nasz zielony szlak.

Wygodną, choć ukośną ścieżką obniżamy się na dno doliny dzikim, przepięknym lasem - otaczają nas wspaniałe, potęne drzewa, limby i świerki. Następnie szlak wiedzie wzdłuż Mięguszowieckiego Potoku (Hincov potok), który paręset metrów dalej w dół łączy się z potokiem Krupa wypływającym z Popradzkiego Stawu, dając początek wielkiej rzece Poprad, największemu z dopływów Dunajca. Wkrótce szlak przekracza potok i zaczyna podchodzić ukośnie pod górę, aż dojdzie do szosy. Stąd do schroniska już tylko kilkaset metrów. Możemy dojść tam asfaltem bądź przeciąwszy go za zielonymi znakami zejść nad staw i jego brzegiem dotrzeć do Chaty.

Popradzki Staw (Popradské pleso), otoczony limbami i świerkami, leży na wysokości 1494m. W jego zielonych wodach odbijają się ściany Osterwy. Hotel górski znany jako Chata Popradské Pleso albo Chata Kapitana Morávku został nazwany tak na cześć partyzanta walczącego w czasach drugiej wojny światowej. Budynek jest jednym z ładnejszych schronisk w słowackich Tatrach. Polityka turystyczna wewnątrz jest zmienna i różna każdego sezonu; w roku 1999 udostępniano tu podłogę na poddaszu za 170 koron, co było najniższą ceną w Tatrach Wysokich; w następnym roku zrezygnowano z tego w ogóle. Dla majętnych jest tu restauracja, bar, przed budynkiem zaś stoły, ławki i budki handlujące wszelkim dobrem.

Będąc w pobliżu Popradzkiego Stawu możemy zwiedzić Symboliczny Cmentarz Ofiar Tatr. Szlak zamknięty jest od 1 stycznia do 15 czerwca.

Wejście na szlak od strony drogi asfaltowej, łączącej przystanek elektriczki Popradské Pleso ze schroniskiem nad Popradzkim Stawem znajduje się kilka minut przed końcem asfaltówki. Kiedy las odsłoni widok na zbocza gór otaczających górną część doliny Mięguszowieckiej, a po prawej zobaczymy nad świerkami ścianę Osterwy, wtedy po prawej stronie szosy pojawi się znak słupek ze strzałką kierującą na szlak. Po lewej stronie asfaltówki w tym miejscu stoją ławeczki.

Szlak zagłębia się między drzewa, obniża się, przekraczając po mostku potok. Przez chwilę podchodzimy w górę. Tam, pośród limb i głazów, zaczyna się Cmentarz Symboliczny Ofiar Tatr (Sýmbolický Cíntorin). W małej kapliczce można można zapłacić 10 koron na konserwację cmentarza, odbić pieczątkę i zaopatrzyć się w materiały na temat cmentarza, na przykład spis osób, którym poświęcone są tabliczki. Wywieszony obok plan pomaga nie pominąć żadnej z ścieżek-pętelek, którymi idąc możemy zwiedzać to miejsce.

Słowo "symboliczny" oznacza, że nie ma tu grobów, lecz tylko tabliczki upamiętniające tych, którzy nie powrócili z gór. Odnajdziemy tu nazwiska kompozytora Mieczysława Karłowicza, legendarnego przewodnika i ratownika Klimka Bachledę, poetów-taterników Jana Długosza i Wiesława Stanisławskiego, pilotów i ratowników TOPR-u, którzy zginęli w katastrofie śmigłowca podczas akcji ratowniczej w Dolinie Olczyskiej w sierpniu 1994 roku, oraz wielu innych turystów, taterników i ratowników. Upamiętnieni zostali także ci, którzy zginęli w innych górach, ale związani byli z Tatrami, m.in. Jerzy Kukuczka i Wawrzyniec Żuławski. Motto cmentarza brzmi: "Martwym na pamiątkę, żywym ku przestrodze". Poświęcając swą myśl tym, co odeszli, możemy kontemplować tajemnicę i sens górskiej śmierci.

Wyjście z cmentarza znajduje się naprzeciw wejścia, na placyku przed kapliczką. ścieżka prowadzi lekko w górę, pomiędzy kosówkami, potem schodzi nad Popradzki Staw i wije się wzdłuż jego brzegu. Po mostku przekraczamy wypływ potoku. W wodzie odbijają się przeciwległe zbocza. Po chwili dochodzimy do Schroniska (Chata Kapitana Morávku)

Kaplica na Symbolicznym Cmentarzu Ofiar Tatr pod Osterwą. fot. Luiza powiększenie zdjęcia

a. do przystanku elektriczki/parkingu Popradské pleso - drogą asfaltową

b. do Szczyrbskiego Jeziora Magistralą

c. do Szczyrbskiego Jeziora 45 minut zielonym szlakiem, po czym pół godziny Magistralą