Ze stacji elektriczki Šťrbské Pleso idziemy drogą pod górę na wprost. Po dojściu do skrzyżowania strzałki - drogowskazy wskażą nam drogę w lewo, nad jezioro. Po dojściu do brzegu idziemy wzdłuż niego w lewo. Miniemy cypel, na którym stoi pomnik przedstawiający żołnierza, upamiętniający bohaterów ostatniej wojny. Idziemy dalej brzegiem pośród drzew i kosówek, do początku niebieskiego szlaku. Tam odchodzimy od jeziora i zaczynamy podejście do góry ogołoconym z drzew terenem zjazdów narciarskich (w sezonie narciarskim szlak jest zamknięty). Po półgodzinie podejścia mijamy skocznie narciarskie, służące też amatorom bungee. Potem podchodzimy wzdłuż słupów wyciągu. Cały czas idziemy odkrytym grzbietem, po nieprzyjemym, zniszczonym erozją szlaku.

Finalnie dochodzimy do Chaty pod Soliskom (1840). W ładnie zaaranżowanym wnętrzu można skorzystać z jadła i napitku.

UWAGA!!! Chata na Solisku dysponuje jedynie dwunastoma miejscami noclegowymi.

Od Chaty na Solisku wyruszamy czerwonym szlakiem w górę. Ścieżka jest przyjemna, dobrze ułożona z kamieni, podchodzimy stromo pomiędzy kosówkami. Bez trudności (oprócz indywidualnych - kondycyjnych) dochodzimy na szczyt Skrajnego Soliska.

Widok jest nietypowy, ponieważ znajdujemy się na pierwszym szczycie w długim masywie, więc przed sobą mamy tenże masyw z dominującym w nim szczytem Wielkiego Soliska (Šťrbské Solisko). Po lewej widzimy dolną część Doliny Furkotnej, po prawej Doliny Młynickiej, z otaczającymi ją ścianami Grani Baszt. Na trzecim planie widać na zachodzie Krywań, a na wschodzie Gerlach i Wysoką.

Na południu rozpościera się równina Liptowa, u podnóża gór widzimy wielką niebieską spłacheć Szczyrbskiego Jeziora i sterczącą z lasu skocznię narciarską.

Krywań widziany ze Skrajnego Soliska fot. Pacyfka powiększenie zdjęcia

Ostrożnie schodzimy tą samą drogą do Chaty na Solisku (zajmie to nam około pół godziny), a następnie kierujemy się niebieskim szlakiem na zachód, do doliny Furkotnej. Ścieżką wśród kamieni trawersujemy stoki Soliska niemal poziomo, lekko obniżając się, aż dochodzimy na porośnięte kępami kosówki dno Doliny Furkotnej, do skrzyżowania z żółtym szlakiem. Po tłoku w okolicach kolejki linowej panująca tutaj cisza i spokój koi zmysły.

Tatry.info.editors.team w Dolinie Furkotnej fot. Pacyfka powiększenie zdjęcia

Podążamy w dół doliny żółtym szlakiem. Ścieżka jest wyraźna i wygodna, dopiero w lesie trochę stromsza, ale nim zdążymy się zmęczyć, dochodzimy do szerokiej, spacerowej alei Magistrali. Stąd już tylko pół godziny po niemal poziomej drodze do Szczyrbskiego Jeziora.

Tatry Niskie widziane z doliny Furkotnej fot. Mustang powiększenie zdjęcia